Bij de zoektocht naar hun huis hadden de opdrachtgevers in elk geval één eis: een tuin! Om buiten te kunnen ontspannen en eten, en voor de trampoline die aan de kinderen was beloofd. Hun droomwoning diende zich aan in de vorm van een 19e-eeuws herenhuis. De ommuurde tuin bleek echter aan de compacte kant voor een zespersoons eettafel, bloeiende planten die insecten en vogels lokken én een flinke trampoline. Maar beloofd is beloofd natuurlijk. Dit leidde tot een tuin die niet alleen voldoet aan de wensen van nu, maar ook aangepast kan worden aan toekomstige wensen.
De trampoline heeft bewust een prominente plek gekregen, en wordt bijna helemaal omgeven door borders. Door de gekozen plek zijn de eerstkomende jaren de capriolen van de kinderen goed zichtbaar vanaf het terras en vanuit het huis. Als de kinderen de trampoline straks niet meer gebruiken, dan kan deze eenvoudig worden vervangen door een kleine (meerstammige) boom, een vijver of een verticaal waterelement – mogelijkheden genoeg! De geometrische vorm van de cirkel blijft dan behouden; een subtiele referentie naar de formele herenhuistuinen uit vervlogen tijden.
Honingkleurige kleigebakken waaltjes combineren mooi met de oude tuinmuren. Een donkere composiet vlonder overbrugt het hoogteverschil tussen het huis en de tuin en is tegelijkertijd het perfecte plekje voor een glas wijn in de avondzon.
De nieuwe beplanting bestaat uit een combinatie van siergrassen en bloeiende planten met losse groeiwijzen in zachte zonsondergangkleuren – een mooi contrast met de strakke klassieke elementen die er al waren: de lei-sierperen, de klimop, en de taxushagen die een nieuwe plek hebben gekregen aan de voet van de leibomen.
